يادداشت پايگاه خبري تحليلي پيرغار؛

در گراني ها و مشکلاتي که هر از گاهي اتفاق مي افتد و به نوعي براي مردم ما عادت شده است، جدا از نقشي که بعهده مسئولين است تا ذائقه فرهنگي مردم را تغيير دهند و مديريت بهتري نسبت به مشکلات داشته باشند ، آيا تا کنون به اين فکر کرده ايد که چند درصد خودمان مقصريم ؟ و گاهي اوقات بد نيست که در کنار جوالدوزي که به ديگران مي زنيم ، سوزني هم به خود بزنيم.

مثلاً در همين مورد اخير نا بساماني هاي اقتصادي وگراني ها و کمبودها ، از ارز و طلا گرفته تا خودور و برنج و مرغ و ... فارغ از مسائلي که به تحريم و يا عدم مديريت صحيح مسئولين بر مي گردد، به نظر شما هجوم ما براي خريد و انبار کردن برخي اقلام به چه ميزان در اين گراني ها و نابساماني هاي اقتصادي نقش دارد؟

گرانيهايي که در انتها باز هم گريبان طبقه ضعيف و متوسط جامعه را مي فشارد . از طرف ديگر خود کشورهاي غربي قبل از تحريم پيش بيني چنين واکنش هايي را نمي کردند ، به طور مثال در مورد صعود قيمت ارز و طلا ، هجوم برخي سودجويان و حتي برخي از مردم عادي با درآمدهاي متوسط که دارايي هاي خود را مي فروختند تا دلار و طلا تهيه کنند و به اميد گرانتر شدن سود سرشاري ببرند معادلات را تغيير داد و آن شد که دلار بدون پشتوانه که در تمامي دنيا با رکود و سقوط مواجه است در کشور ما در فاصله چند ماه قيمتش چهار برابر شده بود.

مثلا گفته مي شود کشور کانادا که چندان پيشينه و عقبه تمدني در تاريخ و فرهنگش ديده نمي شود، چند سال پيش بحران کره خوراکي را تجربه کرده بود که باعث شد ميزان عرضه کره خوراکي در فروشگاهها به شدت کاهش يابد، مردم براي برخورد با اين بحران از يخچال هاي خانه هاي خود کره هاي اضافي را در آوردند و در اختيار فروشگاهاي محل خود قرار داده اند تا بتوانند با عرضه بيشتر و تقاضاي کمتر، مشکل بوجود آمده را براحتي مديريت کنند.

همانطور که در اين مورد نمايان است بحران پيش آمده با درايت خود مردم بدون اينکه حواشي و مشکلات زيادي ايجاد کند براحتي پشت سر گذاشته شد و کم نيست موارد مشابه در کشورهاي ديگر که پرداختن به آنها در اين مجال نمي گنجد. متاسفانه اگر اين اتفاق در کشور ما مي افتاد ، با وجود آنکه کره جايگاه آنچناني در سبد غذايي اکثر خانواده هاي ما نداشت، صفهاي طولاني در مقابل فروشگاهها براي تهيه کره تشکيل مي شد و کره تيتر يک همه روزنامه ها و بخش هاي خبري بود ، مسئولان هم براي در امان ماندن از انتقادات دستور واردات بي رويه به هر قيمتي و از هر کشوري براي کنترل بازار مي داند و... بقيه ماجرا که همه ي ما مي دانيم و چه عالمانه فرمودند که "کس نخارد پشت من جز ناخن انگشت من ".

تغيير اين فرهنگ به اعتقاد بنده يک مورد اورژانسي براي جامعه ماست که بايد بصورت همه جانبه به آن پرداخته شود. در کنار عدم مديريت صحيح برخي مسئولين ، نبايد از تقصير خودمان هم غافل باشيم چراکه بازخورد مناسبي در هنگام اعلام شايعات نداريم و حاضريم برخي از اقلام در خانه ما هدر برود و يا شايد تاريخ مصرف آن بگذرد ولي هم وطن مان که شايد وضعيت مالي خوبي هم نداشته باشد نتواند آن اقلام را براي رفع نيازهاي حداقلي خود از بازار تهيه کند .

بي شک يکي از بهترين راهها در برخورد با گراني هاي افسار گسيخته اينست که در مواقع بحران تقاضاي خود را از بازار تا جايي که امکانش هست کم کنيم ، مانند اتفاقي که در بازار آجيل شب عيد افتاد و بخاطر گراني بي دليل آن برخي از مردم فهيم که اتفاقا وضع مالي خوبي هم داشته اند آجيل شب عيد امسال را تحريم کردند تا درس عبرتي براي همه ي سودجويان باشد، بديهي است اين اتفاق در بازار خودرو و ارز و طلا و گوشت و ساير اقلام هم مي تواند تاثير گذار باشد،که همين رفتار حاوي پيام مهمي براي همه محتکران،سودجويان و دلالان است.
با اميد به روزي که اين فرهنگ نهادينه شود.